Danas se malo zna o neverovatno povezanoj sudbini srpskog fudbala i čoveka koji se zvao Ibrahim Feti bej iz Otomanske Turske.
Ibrahim Feti bej je bio izaslanik (ambasador) Otomanske Turske u Kraljevini Srbiji krajem XIX veka: nekim nepoznatim slučajem, Ibrahimu je bila ukazana čast da bude predsednik “Prvog srpskog društva za igru loptom”, odnosno, prvog fudbalskog kluba u Srbiji 1899. godine.
Feti bej se novog zadatka ozbiljno prihvatio i odlično ga obavljao, punu deceniju i nešto više.
Avaj, kako na Balkanu i rat i mir dođu iznenada, tako je 1912. godine vraćen u maticu da bi preuzeo komandu nad VII Korpusom otomanske vojske – jedne od prvih formacija koja će se sukobiti kod Kumanova sa srpskom vojskom u Prvom balkanskom ratu.
Nakon izgubljene bitke, Ibrahim Feti bej se povlači do Monastira (Bitolja, danas grad u Severnoj Makedoniji) gde ga nanovo napadaju srpske jedinice. U prvoj bici gine od puščanog metka.
Kada su Srbi pobedonosno završili ovaj kratki rat, nekoliko predratnih Ibrahimovih prijatelja iz sveta “lopte”, sada mobilisanih kao oficiri srpske vojske, uputilo se na razbojište i našlo plitak grob u kome je bio u bici zakopan turski oficir i prvi predsednik jednog domaćeg fudbalskog kluba. Razgrnuli su zemlju da bi se uverili da je zaista mrtav. Telegram sa tom potvrdom poslali su zatim u Beograd.
Nedugo nakon toga iz Beograda je organizovan prenos njegovih posmrtnih ostataka sa bojišta na groblje u varošici Resen, da bi imao počivalište iole dostojno uloge koju je jednom imao u beogradskom i srpskom društvu.
Beogradske priče – Ljudi, ulice, trotoari, prolazi, sudbine…
