Nepoznata rokada: “rajski vrt” je postao čuvena bolnica

Srbi su nekada u šumama spasavali glavu, a onda je došlo vreme da su im oranice bile potrebnije. Tako je, ukratko, nestala Šumadija.

I na jednom od najsevernijih šumadijskih brežuljaka, Banovom brdu, podignuto je zdanje Šumarskog fakulteta uz koje se nalazi malo poznati, veliki arboretum – botanička bašta za potrebe studenata.

Istorijat negovanja ove struke u Srbiji seže u 19. vek, međutim, tek u 20. veku dobili smo renomiranu instituciju koja se bavi izučavanjem šuma – fakultet.

Ipak, isprva nije uopšte bilo planirano da fakultet bude na Banovom brdu.

Današnji Šumarski fakultet nastao je izdvajanjem od poljoprivrednog, koji je imao poljoprivredni i šumarski odsek.

Poljoprivredno-šumarski fakultet konačno je dobio svoju zgradu u Zemunu 1933. godine, ali “slava” je kratko trajala.

Krenulo se sa opremanjem zgrade, nabavkom moderne opreme i formiranjem biblioteke. A onda – dolazi rat. U ratnim godinama fakultet se seli na Studentski trg, da bi oslobođenje dočekao sa zapaljenom zgradom.

Kada se, konačno, fakultet vratio “kući“, zgrada u Zemunu postala je tesna.

Zato se 1949. godine, osniva se zaseban Šumarski fakultet. Uskoro dobija i svoju zgradu, ali to nije ova sadašnja na Banovom brdu, iako se ta lokacija, na obodu Topčidera, nama danas čini kao pažljivo odabrano mesto.

Profesor Šumarskog fakulteta, arhitekta Branko Petričić, projektuje zgradu prema potrebama ove obrazovne ustanove. Ali… Taman kada je konačno rešenje bilo na vidiku, usledila je “prekomanda“.

Nesuđena fakultetska zgrada se odlukom iz 1953. godine dodeljuje Gradskoj bolnici za grudobolne, koja je danas KBC “Bežanijska kosa”.

Dakle, zgrada je trebalo da bude u zelenom pojasu nadomak Zemuna.

Šumarski fakultet, tada umesto nje dobija nedovršenu zgradu školskog centra bivšeg Ministarstva saobraćaja.

Srećom, činilo ju je i 10 hektara vrta.

U šumovitom kraju Bežanijske kose su, tako, ostali, bolesnici, a na brdo su se “uselili” studenti.

Zahvaljujući velikom vrtu na Banovom brdu nastala je, praktično, druga beogradska botanička bašta. Reč je o maloj šumi koja nastaje u periodu od 1956. do 1959. godine. Ona je bila veoma važna za učenje dendrologije, a kasnije i genetike, botanike, pejzažne arhitekture.

To je postao rajski vrt za sve one koji se bave izučavanjem šuma i bilja.