Beograd, na granici civilizacija, bio je poprište brojnih bitaka sa kojima su dolazili razni narodi naseljavajući greben iznad Save i Dunava. Tako su do ušća dve reke dolazili čak i Bugari!
Bitni događaji uticali su na sudbinu Beograda u periodu ranog Srednjeg veka, od 400. godine nove ere, a grad se, sticajem istorijskih okolnosti i velikih podela tadašnjih carstava i crkava, našao na granici Istoka i Zapada.
Jedan od danas zaboravljenih sukoba kakvima je obilovao Srednji vek bio je i onaj u kome su učestvovali izvesni Jovan, Sergije i Boris.
Od njih, samo je Sergije bio Sloven. Jovan je bio papa, Latin, a Boris car dok je Sergije bio običan episkop oko koga su se lomila koplja. Ipak, za priču o Beogradu i njegovu istoriju pod vlašću Bugara, ovo su bila važna imena.
Od petog veka, pa do naseljavanja Slovena, u Beogradu je bilo poprilično burno. Huni ruše rimski Singidunum 441. godine, da bi ga potom osvojili Sarmati. Protutnjali su i Goti i Gepidi, a 510. godine grad postaje rimski (odnosno, vizantijski). Međutim, u više navrata napadaju ga i osvajaju Avari, da bi se oko 630. godine u njemu nastanili Sloveni. Od velelepnog rimskog grada ostale su ruševine.
Do obale Dunava, ali sa strane Zemuna, početkom 9. veka stiže vojska Karla Velikog. Sa druge strane, Bugari su se, šireći svoju državu ustremili na Beograd i preoteli ga od franačke vojske. I tako je današnja srpska prestonica postala “granica civilizacija“.
Bugari su Beograd osvojili 827. godine.
Papa se naljutio kada je za episkopa beogradskog postavljen Sloven – Sergije. Bugarska se, naime, priklonila crkvi u Konstantinopolju (sadašnji Istanbul), prestonici Istočnog Rimskog carstva, danas poznatoj kao Vizantija, a u drugom sedištu još uvek jedinstvene hrišćanske crkve, na Zapadu, u Rimu, su se intenzivno borili za vernike među slovenskim življem.
To je i bio period kada je Beograd dobio slovensko, ime. Grad čija je belina plenila, Sloveni su nazvali današnjim imenom, a svi koji su govorili tuđinskim jezicima prevodili su ime na svoje jezike.
Ipak, do prvog pisanog spomena imena Beograd prošlo je više od pola veka pošto su ga osvojili Bugari. Ime se spominje upravo u pismu ljutitog pape Jovana VIII povodom Sergija. Ono je bilo upućeno bugarskom caru Borisu Mihailu.
Boris je Bugarskom vladao u periodu od 852. do 889. godine i njegova najveća zasluga je upravo prihvatanje hrišćanstva, i to istočnog, odnosno, pravoslavnog. Činjenica da je bio vezan za Vizantiju nije odgovarala papi.
A Boris je postao i pravoslavni svetitelj. Srpska pravoslavna crkva slavi ga 15. maja po novom kalendaru kao sveti Mihail (ime koje je Boris uzeo po krštenju).
Zabeleženo je da je Beograd kratko bio u sastavu Bugarske i 1230. godine.
Beogradske priče – Ljudi, ulice, trotoari, prolazi, sudbine…
