Danas je malo poznat jedan interesantan podatak: da je beogradska opština Lazarevac krajem osamdesetih godina u ekonomiji nekadašnje zemlje neprokosnoveno držala prvo mesto u Srbiji i čak 14. u Jugoslaviji.
Do ovih rezultata došli su stručnjaci Ekonomskog fakulteta u Splitu i list “Ekonomska politika” mereći stanje u čak 530 opština u SFRJ u tri “discipline” : proizvodnji, rentabilnosti i ekonomičnosti privrede.
Kada su se sabrali rezultati, na njihovoj listi najboljih Lazarevac je bio u vrhu lestvice sa još 18 slovenačkih opština, dok su, recimo, njihove komšije Mladenovčani držali dno rame uz rame sa opštinom Gadžin Han i crnogorskim Kolašinom.
Prema istoj analizi Lazarevčani su mesečno u proseku zarađivali 27.675.000 dinara, dok je u Mladenovcu plata bila četiri puta manja.
Sedamdesetih godina kada su se svi preorjentisali sa proizvodnje uglja na naftu, Lazarevac je zadržao svoje stručnjake i ostao veran uglju.
Njihova predviđanja da je u njemu svetla budućnost su se obistinila. Već posle nekoliko godina polje “D”, “istočno polje” i termoelektrana doneli su povoljan bilans i omogućili da se Lazarevac zadrži na tehnološkom vrhu.
Pored REIK “Kolubare“, koji se svojevremeno svrstavao među najuspešnije u zemlji, lazarevačke uzdanice bili su i Ineks “Šumadija”, “Šumadija drvo”, a svoje pogone imali su u ovoj opštini i “Beko”, Industrija obuće “Beograd” i “Lasta”.
Tih godina je od 56.000 Lazarevčana njih 22.000 bilo zaposleno, a svega 3.700 je čekalo posao na birou.
Najveći broj ljudi radio je u “Kolubari”, ali čak jedna petina se bavila i poljoprivredom, posebno gajenjem povrća u plastenicima.
Interesantno je da je osamdesetih godina svega 500 Lazarevčana bilo na spisku za socijalnu pomoć.
Posebno je interesantno kada se posmatra iz današnje perspektive, da je na ovoj top listi bilo još nekoliko beogradskih opština.
Pored Lazarevca koji je držao vrh, Čukarica je zauzela 62. mesto, Voždovac 97, Stari grad 101, dok je Palilula bila plasirana na 156. mestu.
U donjem delu tabele bili su Obrenovac – 269, Zvezdara – 286, Sopot – 279, Barajevo – 296, Vračar – 300, Savski venac – 368, a na samom začelju našli su se Rakovica na 493. mestu i Mladenovac na 462.
Ubrzo nakon izlaska ove liste, usledile su najgore godine u novijoj srpskoj istoriji kada su u sankcijama, hiperinflaciji, kriminalu i svim ostalim anomalijama epohe devedesetih iščezli brojni parametri koji su ove beogradske opštine jednom stavljali na vrh. Ni Lazarevac nije bio izuzetak, iako je “Kolubara”, uprkos svim izazovima i tada ostala ekonomski temelj ove opštine.
Na sreću, posle decenije mraka, došlo je i vreme oporavka. Iako ih više ne rade stručnjaci iz danas, po mnogim parametrima, i najviše osećanjima, dalekog Splita, ekonomski pokazatelji za Lazarevac koje sada sabiraju neki drugi stručnjaci, opet pokazuju jak rast ove beogradske opštine.
Doduše, Lazarevcu su se ovaj put na vrhu priključile i neke druge beogradske opštine koje su na nekadašnjoj jugoslovenskoj listi bile daleko ispod.
Neko će možda reći da je ovaj put manje ispitanika i uža zona istraživanja, dok će neko drugi istaći da se u ovo vreme ponovo radi “kao nekad”, pa i više, i da je Beograd zasluženo na vrhu mnogih lista, sa svim svojim opštinama.
Beogradske priče – Ljudi, ulice, trotoari, prolazi, sudbine…
