Kada govorimo o Singidunumu, mislimo na ozbiljan rimski grad u periodu ekspanzije carstva, grad sa forumom, termama, trgovinskim ulicama, zgradama… Grad koji je nestao u pepelu potonjih osvajanja, ali na čije tragove uvek naiđemo čim “zagrebemo” malo ispod temelja zgrada.
Međutim, grad ne čini samo njegov centar, koji se nalazi na tako lepom mestu, na ušću Save u Dunav.
Da bi se jedan grad, pogotovo u to davno antičko vreme razvijao, bilo je potrebno mnogo seljaka i zanatlija koji su za gradski život spremali dobra, i mnogo vojske koja ga je štitila. Jednom rečju, periferija Singidunuma bila je značajna koliko i sam centar, a srpski arheolozi danas istražuju i život u zaleđu antičke metropole.
Baroševac, mestašce pored Lazarevca, danas je daleko predgrađe Beograda. Opkoljeno je teškom mašinerijom i to je, praktično, mesto koje je u velikoj meri zbrisao površinski kop uglja. Ali, upravo je to iskopavanje životno važnog energenta omogućilo da se otkrije velika tajna ovog malog mesta koje je hiljadama godina mirno životarilo na proplancima krajnjeg ruba Šumadije, s pogledom na ravnu Posavinu.
Baroševac je mnogo stariji nego što bi mnogi i pomislili. Upravo se radi veliko istraživanje arheološkog nalazišta koje slučajno otkriveno iskopavanjem uglja.
Staro naselje nalazilo se pokraj samog nekadašnjeg korita reke Peštan. Rimljani su u ovaj kraj uneli svoj način života, kulturu i civilizaciju. A narod je počeo da radi za veliko tržište nepreglednog carstva.
Udaljena od Singidunuma, ovde su se proizvodila dobra bez kojih luksuzni život u “gradu” ne bi bio moguć. Tako je otkriven kompleks radionica sa grnčarskim pećima i jamama, datiran u drugi ili treći vek nove ere. Baroševac je bio prava antička “fabrika”, ili ono što bi se slobodno reklo, “industrijski kompleks”.
Ukupno je pronađeno 8 peći s jamama i četiri otpadne jame, kao i fragmenti posuđa, a razlikuju se dva tipa peći.
Peći su zidane od nabijene gline i jasno se razaznaju njihovi delovi – pod, nosač rešetke, rešetkaste ploče, komore za pečenje, kalote, kanal za dovod vrelog vazduha i ložište.
Naslovna fotografija: Zavod za zaštitu spomenika Grada Beograda
Beogradske priče – Ljudi, ulice, trotoari, prolazi, sudbine…
