Kada se govori o beogradskim rekama pre svega mislimo na Dunav i Savu. Naravno, tu je i Topčiderska reka, ili, pak, one koje teku pod zemljom, kao što je Mokroluška.
Ali, zaboravljamo da Beograd ima još jednu veliku, delom plovnu i međunarodnu reku – Tamiš!
Ona jeste na obodu grada, simbol je i kapija mesta Pančeva, ali severna granica Beograda velikim delom određena je tokom reke Tamiš.
Iza plodnih njiva i poljoprivrednih dobara na nepreglednoj banatskoj ravnici, krije se matica koja u vreme kada na Karpatu padaju velike kiše ume da bude i opasna. Bujična planinska reka, koja izvire na Karpatima, u našoj zemlji postaje ravničarska.
Tamiš je dug 359 kilometara, što znači da je njegova dužina otprilike trećina dužine reke Save. Čak 118 kilometara ove reke protiče Srbijom.
Ono što je posebno zanimljivo jeste da postoje podaci da Tamiš nekada nije bio pančevačka reka, a današnju teritoriju Beograda je samo “doticao” – ušće u Dunav nalazilo se kod Čente (banatska strana), odnosno Surduka (sremska strana). Od starog toka ostao je kanal Karaš, čime je celokupna teritorija Pančevačkog rita omeđena Dunavom, spomenutim kanalom i rekom Tamiš.
Mnogi ovo mesto danas zovu “staro ušće”, ali malo podataka ima o tome. Ono što se zna jeste da je sredinom 19. veka Zemun bio povezan sa Pančevom preko Dunava i Tamiša, a da su najveći radovi na regulaciji toka reke rađeni krajem 19. veka.
Pančevački rit je danas važan deo Beograda, ne samo iz ekonomskih razloga, već i po broju stanovnika – već dugo govori se o tzv. Dunavskom vencu, odnosno levoj obali Dunava koja je godinama najozbiljniji kandidat da postane nova beogradska opština sa centrom u Borči, najvećem beogradskom prigradskom naselju.
Tako je Tamiš postao granična i skrajnuta, ali reka koja teritoriji Beograda svojim tokom daje prepoznatljivu konturu celokupne teritorije.
Nijedno beogradsko naselje nije podignuto na samoj obali ove reke, a najbliži Tamišu su Dunavac i Jabučki Rit. Kod Pančeva postoje tri mosta – dva drumska i jedan železnički, a još jedan most preko ove reke nalazi se i kod Opova, banatskog mesta i istoimene opštine koja se proteže s druge strane reke.
Priobalna zona Tamiša je pošumljena, a postoji i nasip koji čuva Dunavski rit od poplava. Čitav ovaj prostor beogradske leve obale Dunava ispresecan je mrežom kanala.
Poznat je još jedan sibmol koji se nalazi nadomak Beograda, a vezan je za današnje ušće Tamiša u Dunav – to su dva svetionika koji su danas pomalo skriveni i teško pristupačni s obale.
Beogradske priče – Ljudi, ulice, trotoari, prolazi, sudbine…
